وبلاگ

راکد، بیتحرک و بیتوجه به تغییرات، فاقد هر گونه نظرهای جدید

 

مخرب

 

کم یا زیاد

 

A

 

 

 

زیاد

 

زنده، و پویا انتقادپذیر، نوآوری و خلاقیت

 

سازنده

 

مطلوب

 

B

 

 

 

کم

 

مغشوش، پراشوب فاقد هر گونه همکاری

 

مخرب

 

زیاد

 

C

 

 

 

 

۲-۵-۷-جنبه های منفی و مثبت تعارض:

 

 

 

• جنبه های منفی تعارض:

 

 

بعضی معتقدند وجود تعارض در سازمان، سبب انتقال سبک رهبری از روش مشارکتی به روش خودکامه میشود دلیل آن نیز این است که گروهی که تحت فشار و یا در حال تعارض است، نیاز به هدایت و کنترل مستقیم و محکمتری دارد، و این خود میتواند مدیر را به سمت خودکامگی سوق دهد. تنن بوم^[۶۸] عقیده دارد اگر برخورد درستی با تعارض نشود، آثار منفی از آن بر جای خواهد ماند. از جمله این آثار میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

 

 

• کاهش علاقه و انگیزش کارکنان در سازمان

 

 

 

• جلوگیری از همکاری و کنترل مؤثر

 

 

 

• • تولید مخالفت برای سازمان و مدیریت: تعارض ممکن است منجر به پیدایش شکلهای گوناگون مقاومت منفی چون ندادن اطلاعات لازم، کمکاری، تمارض و غیبت شود. همچنین در اثر گذشت زمان، گروه متعارض ممکن است راه های قانونی برای اعتراض، مجادله، گلایه، شکایت، اعتصاب، تحریک، تهدید، تهاجم، تخریب و غیره پیدا کند (میرکمالی، ۱۳۶۴).

 

 

صاحب نظر دیگری علاوه بر ایجاد هیجان و تنش و کاهش رضایت شغلی و در نتیجه کاهش تولید نکات منفی زیر را از آثار تعارض میداند:

 

 

• فاصله بین افراد افزایش مییابد.

 

 

 

• جو عدم اعتماد و سوء ظن بین افراد به وجود میآید.

 

 

 

• عدهای از افراد احساس شکست میکنند.

 

 

 

• گروه ها و افراد بر منافع جزئی و محدود خود توجه میکنند.

 

 

 

• به جای کار جمعی مقاومت بوجود میآید.

 

 

 

• تغییرات شغلی زیاد میشود.

 

 

۳) جنبه های مثبت تعارض:
۱- گروه های متعارض، یکدیگر را بهتر زیر نظر میگیرند، و در نتیجه، روشها و رفتار در سازمان تحت کنترل بیشتری در میآید، که این خود سبب افزایش دقت، انگیزه و بهبود شکل و محتویات امور میگردد.

 

 

• تعارض در سازمان میل به جستجو برای یافتن روش های جدید را زیاد میکند.

 

 

 

• در موقعیتهایی که تعارض وجود دارد، اعضای سازمان به روشن ساختن نظریات فردی خود مبادرت میورزند و همین کوششها موجب بیشتر شدن علاقه و بروز خلاقیتهای افراد میگردد.

 

 

 

• در حالت تعارض مشکلات و مسائلی که قبلاً مورد توجه قرار میگیرند و به همین دلیل، ایدههای جدید و نگرشهای نو به وجود میآید. و این امر زمینه را برای تغییر و نوآوری فراهم میسازد (رابینز، ۱۳۷۶، ص ۱۰۵).

 

 

۲-۵-۸- مدیریت تعارض: ^[۶۹]
پدیده تعارض به طور واقعی کمتر درک شده است، در حالی که کاربرد سنجیدهای برای سازمان و زندگی سازمانی دارد. همچنین جانبداری از تعارض به خصوص تعارض سازنده و مؤثر کمتر صورت گرفته است، در حالیکه برای از بین بردن یا اجتناب از آن تلاش بیشتری شده است. با بکارگیری مفهوم مدیریت تعارض، ماهیت و کاربرد تعارض در سازمان بیش از پیش روشنتر میشود.
مدیریت تعارض یعنی مدیریتی که بتواند در شرایطی که تعارض وجود دارد به بهترین شکل، سازمان را اداره کند. در مدیریت تعارض عقیده بر این است که تعارض منبع با ارزشی از انرژیهای آزاد شده انسانی است که مدیر میتواند برای اصلاح جو و محیط سازمان، و در جهت رشد کسانی که با آنها کار میکند، و بالاخره دست یافتن به اهداف سازمان از آن استفاده کند. مدیریت تعارض ترس از جلوگیری، و یا سرکوب تعارض نیست، بلکه برخورد درست و بهرهگیری مناسب از آن، در جهت تأمین نیازها، ایجاد خلاقیت و شکوفایی استعدادهاست (میر کمالی، ۱۳۶۴).