نیاز به مراکز تجاری سازی و بازاریابی
ارزش افزودۀ بالا و حجم کم (روحانی ، ۱۳۹۱)
شکی نیست که فناوری نانو تمامی جنبه های زندگی آیندۀ بشریت را تحت تأثیر قرار خواهد داد و ازجملۀمهمترین شاخصهایقابلیت اقتصادی درآینده، توانایی خروج موفقیت آمیز از بحران انرژی است و از نانوتکنولوژی بهمنزله سلاحی جدیدبرای مقابله بااین بحران یاد میشود، لذا کشورهایی که نتواننددراین فن آوری موقعیت مناسبی بدست آورند، درآینده در بسیاری زمینهها ازگردونه رقابت اقتصادی خارج خواهند شد(وشاحی و شعبانی، ۱۳۹۱).
در رابطه با مسیر آیندۀ نانوتکنولوژی نیز باید گفت ناشناخته های بسیاری برای پیش بینی آیندۀ یک تکنولوژی جدید وجود دارند، به گونه ای که تمامی صنایع به مرور تغییر خواهند یافت و تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. استورمر برندۀ جایزۀ نوبل می گوید فناوری نانو به ما ابزاری برای بازی با طبیعت اتم ها و مولکول ها داده است. همه چیز از اینها ساخته شده و احتمال ساخت چیزهای جدید به نظر بی حد و حصر است (منصورحسینی،۹۰). برای مثال در رابطه با آیندۀ کامپیوترها ، آقای توماس واتسون مدیرعامل شرکت IBM می گفت: « تصور می کنم شاید بازار جهانی برای پنج کامپیوتر وجود داشته باشد» و یا به عنوان مثالی دیگر اولسن رئیس شرکت تجهیزات رایانه ای در سال ۱۹۷۷ می گفت «هیچ دلیلی ندارد که هر فردی در جهان نیازمند یک کامپیوتر در منزل خود باشد! » ؛ لکن آنچه در رابطه با نانوتکنولوژی مشهود می نماید، آنست که پتانسیل های این تکنولوژی حقیقی و انقلابی خواهند بود (Oriakhi, 2004)؛ لذا می توان گفت گرچه از عمر فناوری نانو در جهان حدود نیم قرن می گذرد، این فناوری اکنون به یک فناوری تأثیرگذار در تمامی حوزه های صنعت تبدیل شده است. در ایران نیز حدود یک دهه است که فناوری نانو با نرخ رشد سریعی در حال تبدیل شدن به یک مزیت رقابتی برای کشور است، به گونه ای که ایران اکنون در تولید دانش نانو بر اساس شاخص تعداد مقالات معتبر ISI در جایگاه قابل توجه هشتم در جهان قرار دارد.
۱-۵-۲ تاریخچه و اهمیت
واژۀ «نانوتکنولوژی» در سال ۱۹۷۴ توسط نوریو تانیگوچی از دانشگاه توکیو برای توصیف ساخت دقیق موادی با تولرانس نانومتری به کار رفت، لکن سرچشمۀ آن برمی گردد به سخنرانی «ریچارد فاینمن» با عنوان «آن پایین فضای بسیاری هست» ، که طی آن وی در خصوص دستکاری مستقیم تک تک اتمها به عنوان شکلی قدرتمندتر از شیمی ترکیبی صحبت میکند (OECD Report,2010).
اغلب فناوریهای نسبتاً اخیری که به عنوان فناوریهای انقلابی تغییر دهندۀ جهان (همچون ماشین بخار، راه آهن، بیوتکنولوژی) میشناسیم، از جوامع «پیشرفته» و عموماً از امریکای شمالی و اروپای غربی سرچشمه گرفتهاند؛ اینکه چرا اینگونه است به هوش نسبی افراد در کشورهای پیشرفته نسبت به کشورهای کمتر توسعه یافته بستگی ندارد، بلکه به این دلیل است که در کشورهای پیشرفته بخش قابل توجهی از جمعیت، زمان خود را برای کسب غذا، سرپناه و دیگر امور مربوط به بقا صرف نکرده و بجای آن زمان خود را صرف یافتن ظرفیتهای بهتر برای یافتن راههای بهتر انجام امور میکنند؛ به عبارت دیگر جامعه دارای بنیانی اقتصادی است که اجازۀ خلاقیت را داده و از آن مهمتر، سرمایۀ مورد نیاز برای بهره برداری از آن را داراست. این کشورها به این دلیل در نانو سرمایه گذاری کرده اند که دریافتهاند نانوتکنولوژی ظرفیت آن را داراست که هر صنعتی در هر نقطه از جهان را تغییر دهد و نمیخواهند عقب بیفتند، لذا نوآوری و تجاری سازی را برای کمک به رشد اقتصادهایشان تشویق میکنند.
رخدادهای عمده در شکل گیری صنعت نانو در جدول ذیل آورده شده اند (وب سایت تبیان،۱۳۹۱):
جدول ۲-۲) عمده رخدادها در صنعت نانو از زمان پیدایش
سال | رخداد |
۱۸۵۷ | کشف محلول کلوئیدی طلا توسط مایکل فارادی |
۱۹۰۵ | تشریح رفتار محلولهای کلوئیدی توسط آلبرت اینشتین |
۱۹۳۲ | ایجاد لایههای اتمی به ضخامت یک مولکول توسط لنگمویر (Langmuir) |
۱۹۵۹ | مطرح شدن ایدۀ «فضای زیاد در سطوح پایین» توسط فاینمن |
۱۹۷۴ | باب شدن واژۀ « فناوری نانو » توسط نوریو تانیگوچی |
۱۹۸۵ | کشف ساختار جدیدی از کربن C60 |
۱۹۹۰ | به نمایش گذاری توانایی کنترل نحوۀ قرارگیری اتمها توسط IBM |
۱۹۹۱ | کشف نانولوله های کربنی |
۱۹۹۳ | تولید اولین نقاط کوانتومی با کیفیت بالا |
فرم در حال بارگذاری ...