وبلاگ

اماکن قابل حفاظت: تأسیساتی هستند که در گروه­های فوق قرار نگرفته ولی نگهداری و حفاظت از آنها جهت جلوگیری از نفوذ عوامل دشمن لازم باشد (بند ز از قسمت تعاریف و اصطلاحات). اماکن قابل حفاظت با توجه به این تعریف، تأسیساتی هستند که اهمیت کمتری دارند و به ­منظور جلوگیری از بهره برداری و سوء­استفاده احتمالی دشمنان، از آنها مراقبت می­گردد مثل مخازن آب محلی.

با توجه به بند 8 ماده 3 قانون به­ کارگیری سلاح، برای قانونی­بودن تیراندازی مأمورین برای محافظت از اماکن طبقه ­بندی شده، وجود شرایط ذیل الزامی است:

1- مکان مورد نظر یکی از مصادیق چهارگانه­ی حیاتی و حساس، مهم و قابل حفاظت باشد.

2- هجوم یا حمله به این اماکن به جهت ترور، تخریب، آتش سوزی، غارت اسناد و اموال، گروگان­گیری و اشغال  انجام گرفته باشد.

3- مأمور مسلح نگهبان یا مسئول حفاظت فیزیکی این اماکن باشد.

4- مأمور  مسلح چاره­ای جز به­ کارگیری سلاح نداشته باشد.

5- مأمور مسلح در صورت اقتصادی شرایط، هشدار بدهد و اخطار الزامی است.

6- مأمور مسلح مراتب تیراندازی و اصل تناسب را رعایت نماید.

به­ نظر می­رسد برای تحقق اشغال که در بند 8 ماده 3 قانون بکارگیری سلاح آمده است، نوعی حمله تهاجم توأم با قهر و غلبه و خشونت لازم می­باشد بنابراین اگر شخصی بی­پناه به یکی از اماکن مندرج در بند ماده 3 پناه ببرد و آنجا سکنی­گزینند با توجه به لفظ اشغال که در این بند آمده، استفاده از سلاح توسط مأمورین قانونی نیست زیرا پناه­بردن و سکنی­گزیدن در چنین اماکنی نیاز به حمله و هجوم و اعمال خشونت ندارد.

1- تیراندازی برای حفظ تأسیسات، تجهیزات و اماکن نظامی و انتظامی و امنیتی (بند 10 ماده 3 قانون به کارگیری سلاح) قانونگذار مجدداً در بند 10 ماده 3 قانون بکارگیری سلاح، اماکن انتظامی را در کنار اماکن نظامی و امنیتی آورده است. اماکن نظامی و امنیتی شامل کلیه تأسیسات (اموال غیرمنقول) و تجهیزات (اموال منقول) متعلق و در اختیار نیروهای مسلح، وزارت دفاع، وزارت اطلاعات و ستاد کل نیروهای مسلح می­ شود.

تیراندازی برای حفظ تأسیسات اماکن نظامی و امنیتی تابع همان مقررات برای حفظ اماکن انتظامی است که بیان شد. نکته­ی بسیار مهم این است که تیراندازی برای حفظ تجهیزات نظامی و امنیتی و انتظامی در صورتی مجاز است که این تجهیزات دارای حداقل ارزش مالی و امنیتی در برابر آثار تخریبی ناشی از تیراندازی باشد.