وبلاگ

Owens, 1999

جو سازمانی به مجموعه‌ای از خصایص یا ویژگی‌هایی که موجب تمایز یک سازمان از دیگر سازمان‌ها می‌گردد، اطلاق می‌گرددو در حقیقت جو سازمانی اغلب به عنوان شخصیت سازمان معرفی می‌گردد. همان‌طور که شخصیت، به خصایص ثابتی از افراد اشاره دارد، جو نیز به خصایص و خواص ثابت سازمان اشاره می‌کند.

Chen, 2006
Ancarani, 2009
Arridsson, 2006
Acikgoza, 2011

جو سازمانی انعکاسی از رویه‌ها و اعتقادات مشترک و هنجارها، نگرش‌ها، رفتارها، احساسات اعضای یک نظام اجتماعی و سیستم‌های ارزشی در یک سازمان است.

OZ (2010)

درک اعضای سازمان از شیوه‌های عملکرد سازمانی و چگونگی ادراک از آن

Xiaobei, 2011
Shim, 2010
هالپین و کرافت، ۱۹۶۲

جو سازمانی ریشه در فرهنگ سازمان دارد و به معنی ادراک مشترک سازمان بر حسب اقدامات، سیاست‌ها، رویه‌ها، کارهای روزمره و پاداش‌هاست.

مقیمی، ۱۳۸۶
هالپین و کرافت، ۱۹۶۲

جو سازمانی به تمام محیط داخلی سازمان اشاره دارد که: ۱٫سازمان را شرح می‌دهد، ۲٫یک سازمان را از سایر سازمان‌ها مجزا می‌کند، ۳٫در طول زمان نسبتاً بادوام است، ۴٫افراد از آن اثر می پذیرند.

جدول ۱: تعاریف جوسازمانی از دیدگاه تنی چند از صاحبنظران
۲-۲-۲-ویژگی‌های جو سازمانی
جو سازمان نتیجه تعامل عقاید، هنجارها و ارزش‌های مشارکت‌کنندگان در محیط سازمان است. ساکن(۲۰۰۱) معتقد است جو ادراک شده در محیط سازمان دارای دو بعد اساسی است: جو علمی و جو اجتماعی. هر کدام از این دو بعد به نوبه خود دارای خصوصیات و ویژگی‌هایی هستند که در ارتباط با یکدیگر زمینه‌ی بهبود جو سازمان را فراهم می‌سازد. جو علمی بیانگر نحوه‌ی کاربرد سیستم‌های پاداش و تشویق،‌اثربخشی کارکنان و مدیران و فرآیندهای مشارکت‌جویانه که در مدرسه وجود دارند، می‌باشد. از طرف دیگر جو اجتماعی نتیجه پذیرش، همدردی و آسایش و نظم در امکانات سازمان، مشارکت کارکنان در برنامه‌ها و فعالیت‌ها، هنجارهای گروهی حاکم و ساختار و نظام حمایتی کارکنان می‌باشد. به عبارت دیگر وجود آزاداندیشی، اعتماد، احترام، روحیه بالا، مواظبت، خونگرمی، همبستگی در سازمان بیانگر جو مثبت است. علاوه بر این یک جو مثبت به رضایت خاطر، افزایش پیشرفت تحصیلی با بهره‌وری منجر می‌گردد. از طرف دیگر سازمان با جو منفی فاقد آزاداندیشی، اعتماد، خونگرمیو همبستگی می‌باشند، به طور معمول افرادی که در یک جو منفی به کار و فعالیت مشغول هستند، متمایل به ابراز نارضایتی می‌باشند. در نتیجه کارکنان در یک جو منفی پیشرفتی نمی‌کنند. به طور کلی روابط کارمند و مدیر نقش مهمی در خلق یک جو مثبت در سازمان ایفا می‌کند و کارکنان در سازمان‌های کوچک‌تر، جو سازمانی بازتری نسبت به کارکنان سازمان بزرگتر تجربه می‌کنند. نتایج مطالعات حاکی از این هستند که مدیر اثربخش نه تنها کارمندان را در فعالیت‌های سازمانی درگیر می‌سازد، بلکه وقت و فرصت بیشتری را در پاسخگویی به سؤالات جهت دریافت جواب‌های دقیق‌تر و کامل‌تر ایجاد می کند (شیرزادی، ۱۳۸۵).
بعضی از ویژگی‌های جو سازمانی که حاصل مطالعات مختلف است، عبارتند از:
۱٫میزان استقلال فردی که به اعضاء سازمان داده شده است.
۲٫میزان و درجه‌ای که سرپرستان، اهداف ارتباطی، قوانین و شیوه‌ها را برای زیردستان تعیین می‌کنند.

۳٫رفتارهای پاداش داده شده به وسیله سازمان و انواع پاداش‌های پیشنهادی.
۴٫ملاحظه، صمیمیت و حمایت زیردستان از سوی سرپرستان.
۵٫میزان تضاد و چگونگی مدیریت آن (مقیمی، ۱۳۸۶).
به نظر مورن و ولکووین، جو سازمانی ویژگی نسبتاً بادوامی از سازمان است که موجب تمایز آن سازمان از سایر سازمان‌ها می‌شود و شامل چنین ویژگی‌هاست:
الف) متضمن ادراکات جمعی در مورد سازمان‌ها و شامل مواردی از قبیل استقلال، اعتماد، جامعیت، حمایت، ابداع و عادلانه بودن است.
ب) به وسیله تعامل اعضاء پدید می‌آید.
ج)به عنوان مبنایی برای تعیین و تفسیر موقعیت به کار گرفته می شود.
د)بیانگر هنجارها، ارزش‌ها و ویژگی‌های اساسی فرهنگ سازمان است.
ه) به مثابه منبع نفوذ و تأثیرگذاری به شکل‌گیری رفتار عمل می‌کند (صفری، ۱۳۸۲).
در نگاره (۲-۲) ویژگی جو سازمانی از دیدگاه صاحبنظران آورده شده است.