وبلاگ

اظهری، محمدرضا. “ابتدا به ساکن". فرهنگ خراسان. دوره۵. ش۱۰. شهریور ۱۳۴۴، ص ۱۸ـ۱۹.
اختلاف نظر میان شمس قیس و ابن درستویه فسایی.
اعلم، هوشنگ. “آثار زبان‌های اروپایی در زبان جراید، رادیو و تلویزیون ایران"، در سمینار زبان فارسی در صدا و سیما (تهران، ۲۳ـ۲۵ خرداد ماه ۱۳۷۱)، دومین سمینار زبان فارسی در صدا و سیما. ویراستار احمد سمیعی (گیلانی). تهران: سروش، ۱۳۷۱، ص ۱۰۲ـ۱۲۰.
۱ـ پذیرش و استعمال واژه‌های اروپایی ۲ـ ترجمه یا اقتباس کمابیش لفظی ۳ـ واژه‌سازی کمابیش منطبق با مفهوم و یا ساختار واژه ملی.
ــــــ . “ابهام و ابهام‌زدایی در زبان فارسی". کیهان فرهنگی. س۶. ش۶. پیاپی ۶۶. شهریور ۱۳۶۸، ص ۴۵ـ۴۷؛ ش۷. پیاپی ۶۷. مهر ۱۳۶۷، ص ۱۲ـ۱۵.
کیفیت‌های ابهام؛ علت‌های ذاتی زبانی ابهام غیرعمدی در فارسی؛ امکانات وسایل یا راه‌های پرهیز از ابهام یا رفع آن/ علت‌های بروز ابهام.
ــــــ . “برخی از ویژگی‌های زبان معاصر در روزنامه‌نگاری"، در سمینار زبان فارسی در صدا و سیما (تهران، ۲۳ـ۲۵ خردادماه ۱۳۷۱ )، دومین سمینار زبان فارسی در صدا و سیما. ویراستار احمد سمیعی (گیلانی). تهران: سروش، ۱۳۷۱، ص ۱۲۱ـ۱۳۶.
ذکر نه ویژگی دستوری از زبان روزنامه‌نگاری امروز.
ــــــ . “تفاوت معنایی دو گونه تکواژ"-َ ت/ -ِ ه “در فارسی". زبان شناسی. س۷. ش۲. پیاپی ۱۴. پاییز‌ـ زمستان ۱۳۶۹، ص ۲۱ـ۳۱.
الف ـ مقدمه؛ ب ـ موضوع اصلی این مقاله، سی و هفت مثال؛ ج ـ مورد مشابهی در واژگان فرانسه.
اعوانی، فریدون. “تحلیلی بر نگرش‌ها پیرامون تفاوت گونه‌های گفتاری و طبقه‌بندی آنها «زبان‌ـ گویش‌ـ لهجه»". فرهنگ قومس. س۳. ش۲. پیاپی۱۰. تابستان ۱۳۷۸، ص ۱۰۰ـ۱۱۹.
بررسی چند کتاب و مجله درباره گویش، زبان و لهجه؛ ملاک‌های معتبر تشخیص تفاوت‌های زبان، گویش و لهجه؛ شانزده مورد تعریف‌ها و شرح اصطلاحات روشنگرانه در رابطه با موضوع مقاله.
ــــــ . “سبک نگارش (نورالعلوم) از دیدگاه دستوری و زبان شناختی تحلیل و بررسی زبان شناختی پیرامون اثر عرفانی شیخ خرقان". فرهنگ قومس. س۴. ش۱. پیاپی ۱۳. بهار ۱۳۷۹، ص ۴۴ـ۶۰.
تقابل، تقارن و توازن در نثر؛ واژگان دیگر زبان‌ها در این نثر؛ تأثیربرداری از رنگ و صبغه فارسی میانه؛ بررسی سبک ادبی و هنجارهای زبانی؛ بررسی نمونه‌های هنجارگریزی.
افجه‌ای، جواد. “سخنی چند درباره رساله معانی حروف مفرده” [نقد اثر پوران شجیعی]. فرهنگ خراسان. س۱. ش۴ـ۵. تیر ۱۳۳۶، ص ۴۲ـ۴۴؛ ش۷ـ۸ . مهرـ‌آبان ۱۳۳۶، ص۹ـ۱۷.
ــــــ . “نقد دستورنامه"[اثر محمدجواد مشکور]. فرهنگ خراسان. دوره ۵. ش۱ـ۲. دی۱۳۴۲، ص ۳۸ـ۴۴؛ ش۳ـ۴. خرداد۱۳۴۳، ص۱۹ـ۲۳؛ ش۵. مهر۱۳۴۳، ص۲۲ـ۲۳؛ ش۹. اردیبهشت ۱۳۴۴، ص۲۷ـ۳۰؛ ش۱۰. شهریور ۱۳۴۴، ص۲۰ـ۲۴؛ ش۱۱ـ۱۲. آذر ۱۳۴۴، ص۲۴ـ۲۶.
افخمی، علی. “بررسی مسأله هم زمانی زبان". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران. س۳۳. ش۱ـ۴. پیاپی ۱۳۳ـ۱۳۶. ۱۳۷۴، ص ۱۱۵ـ۱۲۶.
تغییر زبان از نظر تاریخی؛ تغییر زبان از لحاظ جامعه؛ یک دیدگاه تاریخی؛ یک خودآزمایی.
افراشی، آزیتا. “نگاهی به مسأله باهم‌آیی واژگان". زبان و ادب. مجله دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی دانشگاه علامه‌طباطبایی. س۲. ش۷ـ۸ . بهارـ تابستان ۱۳۷۸، ص ۷۳ـ۸۲ .
افسر، جواهر؛ کافی، علی. “مدخل فرهنگ یک‌زبانه عمومی فارسی امروز"، در کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی (تهران، ۱۳۷۹)، مجموعه مقالات چهارمین کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی. به‌کوشش علی میرعمادی، زیر نظر معاونت پژوهشی. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۹، ج۲، ص ۸۰۳ـ۸۲۰.
تعریف‌ها؛ طرح مسأله؛ ملاک‌های انتخاب مدخل؛ بررسی انواع مدخل با توجه به ملاک‌های انتخاب مدخل؛ بررسی چند واژه غیربسیط شفاف در چند فرهنگ.
افسر، ریحانه. “عدد (صفت شمارشی) در دستور زبان فارسی". دانش (فصلنامه رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ـ اسلام‌آباد). ش۶۲ـ۶۳. پاییز ـ زمستان ۱۳۷۹، ص؟^*
افشار، ایرج. “تبدیل «دال»به «یاء»". راهنمای کتاب. س۱۱. ۱۳۴۷، ص ۶۵۵ـ۶۵۶.*
ــــــ . “دستورهای سیصدساله برای زبان فارسی". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران (شماره مخصوص یادبود شادروان عبدالعظیم قریب). س۱۳. ش۴. پیاپی ۵۲. تیر ۱۳۴۵، ص ۱۲۹ـ۱۴۰؛ نیز در: مجموعه کمینه: مقاله‌هایی در نسخه‌شناسی و کتاب‌شناسی. به‌کوشش ایرج افشار. تهران: فرهنگ ایران زمین، ۱۳۵۴، ص ۲۰۵ـ۲۰۸.

۱ـ عنصرهای زبان فارسی ۲ـ Grammatica Linguae persiac؛ تصاویری از نخستین کتاب‌هایی که اروپاییان درباره دستور زبان فارسی نوشتند.
ــــــ . “روش نو در تحقیق دستور زبان فارسی"[نقد کتاب دستور روش جدید در تحقیق دستور زبان دری، از محمد رحیم الهام]. ادب. کابل. دوره ۱۷. س۱۳۴۸. ش۱ـ۲، ص ۸۲ـ۹۳.*
ــــــ . “زبان فارسی و فرق دال و ذال"[معرفی رساله‌ای از فضل‌علی آقاتبریزی]. فرهنگ ایران زمین. ج۲۵. ۱۳۶۱، ص ۹۸ـ۱۰۱.
ــــــ . “صیغ عقود به فارسی". آینده. س۷. ۱۳۶۰، ص ۶۴۶ـ۶۴۸.^*
ــــــ . “عنصرهای زبان فارسی"[نقد اثر گرامولودویک ده دیو]. یغما. دوره ۱۱. ش۳. پیاپی ۱۱۹. خرداد ۱۳۳۷، ص ۱۱۷ـ۱۲۰.
ــــــ . “کتاب شناسی دستور زبان فارسی". فرهنگ ایران زمین. ج۲. ۱۳۳۳، ص ۱۹ـ۴۴.
۱ـ به زبان‌های غیرمشرقی ۲ـ به زبان‌های شرقی؛ کتاب‌هایی که نام نویسنده آنها نادانسته است.
ــــــ . “کتاب شناسی زبان و لهجه‌های ایرانی". فرهنگ ایران زمین. س۱۳. ۱۳۴۴، ص ۷۸ـ۹۳.
ــــــ . “واره"[نقد مقاله «روش‌های واژه‌سازی»، اثر علی اشرف صادقی]. نشر دانش. س۱۳. ش۱. آذرـ دی ۱۳۷۱، ص ۷۳ـ۷۴.
۴ معنی برای اسم‌هایی که پسوند “واره"به آنها افزوده می‌شود.
ــــــ . “واره ونامواره". آینده. س۱۳. ۱۳۶۶، ص ۲۶۳.^*
افشار، محمدرضا. “نشانه‌های منظورشناختی در زبان فارسی". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید چمران اهواز. س۱. ش۲. بهار ـ تابستان ۱۳۸۰، ص ۹ـ۲۳.
۱ـ نشانه‌های اساسی ساختاری و واژگانی ۲ـ نشانه‌های منظور شناختی تعبیری ۳ـ نشانه‌های موازی ۴ـ نشانه‌های گفتمان.
افشار، محمود. گفتار ادبی: “حروف هم‌صدا و «ساکت»". تهران: بنیاد موقوفات محمود افشاریزدی، ۱۳۵۳، ج۲. ص ۱۴۷ـ۱۵۸.
حروف هم‌صدا؛ واو معدوله “واو بی‌صدا".
ــــــ . گفتار ادبی: “صدای دـ ذ". تهران: بنیاد موقوفات محمود افشار یزدی، ۱۳۵۳، ج۱، ص ۱۵۷ـ۱۶۳.
دال معجم در سده هشتم هجری؛ نظر چند صاحب‌نظر درباره “دال"و “ذال"در قافیه؛ چند نمونه از شعر کهن.
افشار، مهدی. “فرایندی متفاوت در واژه‌سازی". کلمه. ش۳. بهمن ـ اسفند ۱۳۷۱، ص ۱۶ـ۱۷.
زایش طبیعی واژگان؛ دلایل زایش طبیعی واژگان؛ نمونه‌هایی از زایش غیرطبیعی واژگان.
ــــــ . “مصیبتی به نام دستور زبان"[نقد کتاب فارسی و آیین نگارش (۳) و (۴) سال دوم نظام جدید آموزش متوسطه]. دنیای سخن. س۱۴. ش۸۲ . آبان ـ آذر ۱۳۷۷، ص ۸۰ـ۸۱ .
ــــــ . “یای معرفه، یای نکره". آینده. س۱۷. ش۱ـ۴. فروردین ـ تیر ۱۳۷۰، ص ۳۸ـ۴۰.
دستور سنتی و تعریف نکره و معرفه؛ انواع نکره؛ انواع (ی).
افضلی، علی‌رضا. “زبان پارسی". هوخت. دوره ۲۳. ش۵. امرداد ۱۳۵۱، ص ۶۹ـ۷۳.
ویژگی‌های ممتاز دستوری زبان فارسی؛ ترکیبات مختلف واژه «سخن».
افغانی، محمدسعید. “تحول و تطور زبان پشتو و دری در افغانستان و تأثیر آن در پاکستان". اورینتل کالج میکزین. ش۵۰. ۱۹۷۳، ص ۲۹۵ـ۳۰۲.^*
اقبال آشتیانی، عباس. مجموعه مقالات عباس اقبال آشتیانی. با مقدمه و تصحیح محمد دبیر سیاقی: “اصل اشتقاق بعضی لغات". [تهران]: کتابفروشی خیام، ۱۳۵۰، ص۸۳ـ۸۷؛ نیز: فروغ تربیت. س۱. ش۲. ثور ۱۳۰۰، ص ۲۱ـ۲۶.*
دیوان ـ تدوین ـ دوان؛ ایران ـ عراق
ــــــ . “بعضی از ترکیبات و استعمالات غلط". اطلاعات ماهانه. س۲. ش۱۲. پیاپی ۲۴. اسفند ۱۳۲۸، ص ۴ـ۶؛ نیز در: عباس اقبال آشتیانی. مجموعه مقالات عباس اقبال آشتیانی. با مقدمه و تصحیح محمد دبیر سیاقی. [تهران]: کتابفروشی خیام، ۱۳۵۰، ص ۶۸۹ـ۶۹۶.