1-2) تعریف مسئله
معضل اعتیاد به مواد مخدر خاص ایران نیست بلکه بلای بزرگ معاصر است بطوریکه هر یک از کشورهای جهان به نحوی درگیر معضل اعتیاد هستند(عزیزی،1382). باتوجه به اینکه کشور ما دارای جمعیت جوان است و از سوی دیگر با بزرگترین کشور تولید کننده همسایه میباشد(طارمیان،1390) و مرگ سالانه بیش از چهار هزار نفر در کشور بر اثر اعتیاد و حدود 5/2 تا4 میلیون معتاد در کشور گزارش شده است و از طرفی نتایج نشان میدهد بطور رسمی یک میلیون و 800 هزار نفر در کشور به صورت تفننی و دائم مواد مخدر مصرف میکنند(ستاد مبارزه با مواد مخدر). ارزیابی سریع وضعیت سوء مصرف مواد مخدر در ایران مشخص کرده که در سالهای اخیر به طور متوسط میزان رشد سالانه مصرف مواد مخدر 8 درصد است. با مقایسه این نرخ با رشد جمعیت ملاحظه میشود که میزان رشد مصرف مواد بیش از سه برابر نرخ رشد جمعیت است و همچنین میزان رشد مصرف تزریقی مواد شیب تندتری داشته و بطور متوسط سالی 33 درصد میباشد(مرادی،1391). برآورد میشود که ترکیبی از رژیم غذایی نامناسب، فعالیتبدنی ناکافی و استعمال دخانیات علل اصلی بالغ بر 80% از مرگ و میرهای زودرس ناشی از بیماریهای قلبی _عروقی میباشند(خورجهانی،1385). چنین روند رو به رشدی حاکی از آن دارد که روشهای معمول پیشگیری، معالجه یا مبارزه تاکنون کارساز نبودهاند(فاضلی،1382) به همین دلیل است که احتمال بازگشت معتادین به مواد مخدر در حال حاضر بالاست بطوریکه 66% ظرف شش ماه اول ترک مواد مخدر دوباره به سمت اعتیاد باز میگردند و این تعداد ظرف یکسال به 86 تا 88 درصد میرسد(عزیزی،1382؛ یحییزاده،1380). بنابراین اعتیاد به عنوان خطرناکترین معضل جامعه به خصوص برای جوانان این مرز و بوم بوده و این امر لزوم برنامههای جامع مبارزه با مواد مخدر را بیش از گذشته پررنگ میکند. ضمن آنکه برای اعتیاد به بسیاری از مواد روانگردان درمان استاندارد و قطعی متکی بر شواهد علمی وجود ندارد(طارمیان،1390).
دیوید هولمز (2012)تحت عنوان چالش، درمان اعتیاد بوسیله داروهای تجویزی را بسیار دشوار عنوان می کند و بازگشت اعتیاد را یک معضل بیان میدارد. مطالعات نشان میدهد بلافاصله پس از مرخص شدن از بیمارستان یا مراکز بازپروری، دوره بسیار حساسی است که افراد تحت درمان، در معرض خطر بسیاربالای برگشت به مصرف مواد مخدر قرار دارند و اگر بیماران بهبود یافته این دوره را با موفقیت طی کنند میتوان به نتایج درمان امیدوار بود. اما نتایج حاکی از بازگشت این افراد به مواد مخدر میباشد. متادون در حال حاضر تنها دارویی است که برای درمان وابستگی به موادمخدر بکار برده میشود که در برخی مواقع عوارض غیر قابل جبرانی نیزدارد(هندرر،2012). مشکل اصلی درمان دارویی اوپیوئیدی، میزان پایین ماندگاری بر درمان است(حسینی و همکاران،1389).
در جهان، صدها فعالیت ورزشی وجود دارند که از الگوهای حرکتی مشخصی پیروی مینمایند. از ویژگیهای مهم این فعالیتهای بدنی عدم محدودیت سنی و یا جنسیتی میباشد و افراد جامعه با خصوصیات مختلف می توانند از آن بهره ببرند. یکی از اقشار جامعه، معتادان هستند که میتوانند با انجام فعالیتهای بدنی از نقش احتمالی آن در درمان اعتیاد بهرهمند شوند(حاجیرسولی،1390). در خصوص فواید ثابت شده فعالیتهای بدنی دیوسالار(1389) اظهار میدارد که مشارکت منظم و متداوم در فعالیتهای بدنی برای افرادی که با آسیب روانشناختی جدی روبرو هستند فواید لاینفک افزایش بهزیستی همگانی، افزایش شادابی وطراوت و کاهش اضطراب و استرس را به دنبال خود دارد. مقدس تبریزی (1388) بر این عقیده است که ورزش و فعالیتبدنی بر درمان و بهبود کیفیت زندگی معتادان تحت درمان با متادون موثر است. بهرام فر(1379) درپژوهش خود رابطه بین مشارکت در فعالیتهای بدنی و سلامت روانشناختی افراد را مورد بررسی وتحلیل قرار داد که بررسیها تاثیر مثبت مشارکت در فعالیتهای بدنی را بر شادابی، طراوت، کسب لذت و هیجان، کاهش افسردگی، افزایش عزت نفس، بهبود خود اثر بخشی نشان داده است تا آنجا که فواید انجام فعالیتبدنی در افرادی که مشکلات روانی دارند تایید شده است(مرادی،1391). میشل و همکارانش (1999) در مطالعه خود به بررسی و تاثیر برنامه تمرینات ورزشی با سایر برنامههای درمانی شناختی– رفتاری بر روی زنان سیگاری، به این نتیجه رسیدند که تمرینات ورزشی، اجتناب و پرهیز از استعمال سیگار را پس از برنامه درمانی به مدت 3 تا 12ماه افزایش میدهد. کرباسی (1364) در مطالعهای به شناخت و بررسی ویژگیهای اعتیاد در استان کرمان و بازشناسی عوامل تاثیرگذار برآن پرداخت و به این نتیجه رسید که ورزش و فعالیتبدنی به صورت منظم و مستمر به عنوان یک ابزار کنترل کننده و تسهیل در ترک مواد مخدر وهمچنین جلوگیری از اعتیاد میباشد. با توجه به تحقیقات اندکی که در این حوزه صورت گرفته است به میزان تاثیر ورزش بعنوان فعالیت اوقات فراغتی در بین این افراد به وضوح مورد مطالعه قرار نگرفته تا نقش ورزش با دو هدف افزایش سلامت جسمانی _ روانی و پر کردن اوقات فراغت معتادین با فعالیتهایبدنی و تفریحی مشخص شود و با توجه به فوایدی که در اثر ورزش منظم بیان میشود، هاسنبلاس(2002) بیان میکند که تاثیرات ورزش برتعادل شرایط روانی و فیزیولوژیکی بدن هنوز ناشناخته باقی مانده و این ابهام وجود دارد که انجام ورزش در چه شرایطی مناسب است (نخعی امرودی،1388). پرسشهای زیادی برای عموم راجع به اعتیاد مطرح است از جمله اینکه چه عواملی میتواند در کاهش عوارض ناشی از اعتیاد موثر باشد، با توجه به اهمیت بسیار زیادی که نگرش و ادراک معتادان در موفقیت ترک آنها دارد، از این رو مطالعه حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که ادراک معتادین از نقش ورزش دراوقات فراغت بر موفقیت ترک آنها چگونه است؟
1-3 ) اهمیت و ضرورت اجرای تحقیق
یکی از بلاهای خانمان سوز که آفتی بر پیکر جوامع بشری است، مساله مواد مخدر و اعتیاد است که قدرت تفکر، خلاقیت، توان، کوشش و سازندگی را از انسانها گرفته و بنیان خانواده و اعتقاد و باورهای دینی آنها را در معرض نابودی و از هم پاشیدگی قرار داده است و متاسفانه روز به روز رو به گسترش است. کمتر کشوری است که مهمترین و یا یکی از عمده مشکلاتش، مساله مواد مخدر و اعتیاد نباشد. همه ساله مبلغ هنگفتی صرف مبارزه با اعتیاد میگردد، ولی همچنان باندهای قاچاق مواد مخدر و تعداد معتادان در حال افزایش است. سازندگیها رو به سوزندگی، تواناییها رو به ناتوانی، ثروتها رو به انهدام و نابودی و میکدهی خیالی معتاد نیز به ماتم کدهای سرد مبدل میگردد. در سالهای اخیر مصرف مواد مخدر در سراسر جهان افزایش یافته است(سراج خرمی،1382). علاوه بر رشد روزافزون اعتیاد، ایران نیز از جمله بزرگترین مصرف کنندگان هروئین، تریاک و مواد شبه افیونی مصنوعی در جهان است. بگونهای که تعداد 5/2 تا 4 میلیون معتاد در کشور داریم که روزانه 10 نفر از آنها در کشور به علت مصرف مواد مخدر میمیرند(نخعی امرودی،1388).
وجود و وفور مواد مخدر و سهولت دسترسی به آن، ضعف قوانین و مقررات جاری کشور و مشکلات و تنگناهای قانونی برخورد با این پدیده، سود بخش بودن قاچاق مواد مخدر و عدم توجه به همه ابعاد اعتیاد در درمان و وجود درمانهای ناقص و پزشکی و … از جمله عوامل مهم اجتماعی هستند که توجه به آنها ضرورت دارد بطوریکه امروزه مبالغه نیست اگر هر نوع پژوهشی در حوزه مصرف مواد که بتواند به ایجاد، ارزیابی و بررسی شیوههای درمانی و ترک اعتیاد به وسیله فعالیتبدنی و ورزش که متناسب با زمینه فرهنگی جامعه باشد، ارزش حیاتی و بیقید و شرطی دارد(امیری،1389؛ مقدس تبریزی،1388). هزینههای سرسامآوری که اعتیاد بر خانوادهها و جوامع تحمیل میکند و نیز مضرات بسیاری که در جنبههای جسمانی، روانی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره بر مردم کشور ما وارد میآورد دلایل موجهی بر لزوم پیدا کردن راههای مناسب جهت ترک مناسب و موفق معتادین میباشد.
با توجه به مطالب ذکر شده و نقش اوقات فراغت در زندگی افراد مانند هر نهاد و عامل دیگری، دارای کارکردهای اجتماعی است که از مهمترین کارکردهای اوقات فراغت، غنی ساختن کیفیت زندگی، رشد ابعاد مختلف فردی و پیشگیری از استفادههای ضد اجتماعی و بزهکارانه از وقت آزاد است. باتوجه به شیوع روز افزون اعتیاد به مواد مخدر که شیب تند گسترش آن را در آمارهای منتشره میتوان دید و از سوی دیگر در معرض تهدید قرار گرفتن قشر جوان جامعه و کاهش سن شیوع اعتیاد تا 9 سالگی ضرورت مقابله همه جانبه با این موضوع برای همه روشن میباشد(برجانس و همکاران،1390).
از آنجا که جهت بهرهبرداری هر چه بهتر از اوقات فراغت بخصوص فعالیتهای بدنی برای معتادین، لزوم ارائه برنامهای که صحیح و منطبق بر نیازها و علایق افراد باشد، انکار ناپذیر است و این برنامهریزی نیازمند پژوهش و مطالعات دقیق و گستردهای در مورد این گروه از افراد جامعه و مشکلات و محدودیتهای آنان میباشد (مرادی،1391). با توجه به اینکه تحقیق حاضر متفاوت از بسیاری از تحقیقات نقش ورزش در موفقیت ترک را از دیدگاه افراد معتادی که درگیر آن هستند میسنجد، امید در این است که بتوان روشهای ترک اعتیاد قابل اجرا و موثرتری را یافت تا از تحمیل هزینههای چند جانبه اعتیاد بر جامعه کاست. پیش بینی میشود تمامی ارگانها و سازماهایی که به نوعی در حال مبارزه با معضل اعتیاد هستند از قبیل: ستاد مبارزه با مواد مخدر، سازمان بهزیستی، دانشگاهها، ادارات تربیت بدنی و …. بتوانند از نتایج این تحقیق بهره ببرند تا بتوانند در راه کاهش عوارض ناشی از اعتیاد و در نهایت درمان اعتیاد موفق و کارآمدتر عمل کنند.
1-4) اهداف تحقیق
1-4-1) هدف کلی
هدف کلی این پژوهش بررسی ادراک معتادین از نقش ورزش در اوقات فراغت بر موفقیت ترک آنها در استان کرمان بود.
1-4-2 ) اهداف اختصاصی
- توصیف ویژگیهای جمعیت شناختی نمونه تحقیق
- بررسی ادراک معتادین از نقش ورزش بعنوان یک فعالیت اوقات فراغتی بر موفقیت درمان عوارض جسمانی اعتیاد.
- بررسی ادراک معتادین از نقش ورزش بعنوان یک فعالیت اوقات فراغتی بر موفقیت درمان عوارض روانی اعتیاد.
- بررسی ادراک معتادین از نقش ورزش بعنوان یک فعالیت اوقات فراغتی در موفقیت درمان عوارض نگرشی اعتیاد.
- مقایسه نقشهای ادراک شده معتادین از ورزش بعنوان یک فعالیت اوقات فراغتی در موفقیت ترک آنها
1-5) فرضیههای تحقیق
- بین ادراک معتادین از نقش ورزش بر موفقیت درمان عوارض جسمانی اعتیاد و نمره ملاک تفاوت معنیداری وجود دارد.
- بین ادراک معتادین از نقش ورزش بر موفقیت درمان عوارض روانی اعتیاد و نمره ملاک تفاوت معنیداری وجود دارد.
- بین ادراک معتادین از نقش ورزش بر موفقیت درمان عوارض نگرشی اعتیاد و نمره ملاک تفاوت معنیداری وجود دارد.
- بین نقش ورزش بر موفقیت درمان عوارض سه گانه اعتیاد ( جسمانی، روانی و نگرشی ) از دیدگاه معتادین تفاوت معنیداری وجود دارد.
Zschucke E, Heinz A, Ströhle A
Holmes D
فرم در حال بارگذاری ...