وبلاگ

خورشید اوج عزت خوبان ماه رویند
خامان ز عشق یوسف لافند چون زلیخا
از عاشقان گریزان ای گل مشو که ایشان
روی تو ای پریوش گر نیست رهزن عقل
لب تشنگان کز آن لب دارند در دل آتش
از سجده ی بتان شد اهلی رخ تو پر خون

معراج خاکساران این بس که خاک کوبند
من عاشق خموشم مردان ز خود نگویند
می بر لب و ننوشند گل بر کف و نبویند
بس عاشقان مجنون دیوانه از چه رویند
گر تشنه شان بسوزی آب از خضر نجویند
باشد دو چشم گریان روی تو باز شویند

وزن :مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن / بحر مضارع مثمن اخرب
موضوع کلی: عشق وجفای معشوق در حق عاشق وعدم توجّه معشوق نسبت به عاشق
غزل مقفی با قافیه فعلی.
۱- خوبان ماه روی خورشید اوج عزت هستند. تشبیه بلیغ اسنادی./ ماه روی، تشبیه بلیغ اضافی./خاکسار،کنایه از پست وخوار وذلیل وبیچاره./
۲-خام، کنایه از نا آزموده ونپخته بودن ./ تلمیح به داستان یوسف و زلیخا، رجوع کنید به غزل ۳۷۵٫/ مردان، کنایه از عارفان./
۳- ای گل استعاره از معشوق./
۴-پریوش، کنایه از زیبا روی./ رهزن، دزد./ بس قید است به معنی بسیار./
۵- لب تشنگان، کنایه از عاشقان ومشتاقان./ آتش ، استعاره از عشق./ خضر، تامیح به داستان خضر نبی وآب حیات، رجوع کنید به غزل۳۱۵٫/
۶-دوچشم گریان، روی تو باز شوبد، تشخیص./ بتان، استعاره از زیبا رویان./
غزل ۴۴۵

من اگر حسرت روی تو چنین خواهم برد
گر به جنت ره من با دل پر آه دهند
غیرت دین اگرم پرده ز زنار کشد
کی ازین سودن رخ بر در مسجد من مست
من نه آنم که چو اهلی بی معراج مراد

حسرت روی زمین زیر زمین خواهم برد
دوزخی را به سوی خلدبرین خواهم برد
بس خجالت که من بی دل و دین خواهم برد
سرنوشت ازل از لوح جبین خواهم برد
منت همرهی از روح امین خواهم برد

وزن:فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن/ بحررمل مثمن مخبون محذوف
موضوع کلی:اظهار یأس نامرادی وبیان شکست ها وسختی ها ی زندگی
غزل مردّف با ردیف فعلی.
۱- حسرت زیر زمین بردن، کنایه از مردن./ زیر زمین ،روی زمین، تضاد./
۲-دل پرآه، کنایه از غمگین وافسرده./خلدبرین، بهشت./
۳-غیرت، رجوع کنید به غزل۳۱۲٫/ زنار، کمربند مسیحیان، رجوع کنید به غزل۴۲۷٫/ بی دل کنایه از عاشق./
۴-جبین، پپیشانی./ ازل، زمان بی آغاز./ روح امین، کنایه از جبرییل./ تلمیح به معراج پیامبر دارد../ حضرت محمد (ص) اززمین به آسمان ، معراج کرد.اودر این سفرسوار اسبی به نام براق بود .برخی به جای براق رفرف گفته وآن را تختی دانسته اند که حضرت رسول در شب معراج بر آن نشست . معراج در شب اتفّاق افتاد ودرآن شب همۀ انبیا وملایک در تجلیل وتکریم پیغمبر کوشیدند.