وبلاگ

روش: روش پژوهش توصیفی (غیر آزمایشی) از نوع همبستگی است و از نظر هدف، از نوع تحقیقات بنیادی است. جامعه پژوهشی شامل کلیه دانش آموزانی دبیرستانی شهر ارومیه در سال تحصیلی 93-92 بود که از میان آنها 351 نفر با استفاده از جدول مورگان انتخاب و به روش تصادفی خوشه‌ای دو مرحله‌ای به عنوان نمونه آماری در مطالعه شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رواسازی شده شیوه‌های تربیتی والدین زینالی و همکاران (1390) و همچنین پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی هرمنس (2001) استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد،  بین شیوه‌های تربیتی اقتداری و استبدادی والدین با پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معنی دار و بین شیوه تربیتی بی اعتنای والدین با پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. بین شیوه تربیتی آزادگذار والدین با پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنی دار وجود ندارد. 79% تغییرات انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به وسیله 4 شیوه تربیتی والدین قابل تبیین است. 55% تغییرات

 پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به وسیله 4 شیوه تربیتی والدین قابل تبیین است. شیوه های تربیتی مقتدر و مستبد والدین اثر مثبت و معنی­دار در پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارند و پیش­بینی­کننده‌های مستقیم آن هستند. شیوه تربیتی بی اعتنای والدین اثر منفی و معنی­دار در پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد و پیش­بینی­کننده معکوس آن است. شیوه تربیتی آزادگذار والدین اثر معنی­دار در پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ندارد.

نتیجه گیری: شیوه‌های تربیتی مقتدر و مستبد به عنوان کارآمدترین شیوه‌های تربیتی از نظر افزایش پیشرفت و انگیزش پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان معرفی می‌شود. شیوه تربیتی بی اعتنا به عنوان ناکارآمدترین شیوه تربیتی از نظر کاهش پیشرفت و انگیزش پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان معرفی می‌شود.

کلمات کلیدی: شیوه‌های تربیتی والدین، اقتداری، استبدادی، آزادگذار، بی اعتنا، انگیزش تحصیلی، پیشرفت تحصیلی

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل ا