وبلاگ

ب :انگلیسی
Alan Boyle, Michael Anderson, 1996, Human Rights Approaches toEnvironmental Protection, Clarendon Paperbacks, Oxford UniversityPress.
Ball (1999). Issues for Developing Countries Bellevue.Proceeding of Workshop on Biotechnology, Biosafety. Switzerland.
Bor, Ben and Others, 1998, International Environmental Law in Asiapacific, London, kluwer Law International.
Brush, S. B, 2005, “Protecting Traditional Agricultural Knowledge", Journal ofLaw and Policy, Vol. 17: 59- 109.
Cooper, H. D. 2002, “The International Treaty on Plant Genetic Resources for Food and Agriculture", Review of European Community and international Environmwentallawvol. 11, n° ۱.۱-۱۶.
Mgbeoji, I. (2006). Global biopiracy: patents, plants and indigenous knowledge. Vancouver, UBC Press.
Momtaz , J .(1996) The united Nations and The Environment Frome Stockholm to Rio dejaneiro , Political Geography vol. 15 , No. 314 , 261-271.
Sands, P.1995, Principles of International Environmental Law (vol. I: Framework, Standards and Implementation.
Susette ,B.K.2002, Righs to plant Genetic Resources and Traditional knowledge basic lssues and perspectives.
Vienna Declaration and program of action of the world conference on human rights, ۱۹۹۳, para.11.
Zarsky, Lyuba, 2002, Human Rights and the Environment, London, Earthscan Publications Ltd.
پیوست
قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به معاهده بین المللی ذخایر ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی^[۱۰۶]

(مصوب سوم نوامبر ۲۰۰۱ برابر ۱۳۸۰/۸/۱۲)
مقدمه
طرفهای متعاهد؛
با اعتقاد به اینکه منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی ماهیت خاصی دارند و
خصوصیات و مسائل خاص آنها نیازمند راهکارهای ویژه میباشد؛
با نگرانی از فرسایش مداوم این منابع؛
با توجه به اینکه منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی نگرانی مشترک همه کشورها
است و در همه کشورها به میزان زیادی بستگی به منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و
کشاورزی دارد که مبدأ آنها جای دیگریست؛
با قبول اینکه حفاظت، اکتشاف، جمع‌ آوری، شناسائی، ارزیابی و ثبت منابع ژنتیکی
گیاهی و برای غذا و کشاورزی در نیل به اهداف اعلامیه رم در مورد امنیت جهانی غذائی
و برنامه اقدام اجلاس جهانی غذا و برای دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی برای نسل
حاضر و نسل آینده، امری حیاتی است و اینکه توان کشورهای در حال توسعه و کشورهای با
اقتصاد گذرا برای به عهده گرفتن این چنین مسؤولیتهائی نیازمند تقویت فوری میباشد؛
با توجه به اینکه «برنامه اقدام جهانی برای حفاظت و استفاده پایدار از منابع
ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی» چارچوب مورد توافق بین‌المللی برای اینگونه
فعالیتهاست؛
همچنین با قبول اینکه منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی، ماده اولیه و ضروری
اصلاح گیاهان زراعی از طریق انتخاب کشاورزان، اصلاح کلاسیک نباتات یا فناوری زیستی
نوین میباشد و در سازگاری با تغییرات غیر قابل پیش بینی زیست محیطی و نیازهای آتی
بشر ضروری است؛
با تأیید اینکه نقش کشاورزان در گذشته، حال و آینده در تمام مناطق جهان بویژه در
مراکز پیدایش و تنوع، در زمینه حفاظت، اصلاح و در دسترس قرار دادن این منابع، اساس
حقوق کشاورزان میباشد؛
همچنین با تأکید بر حقوق شناخته شده در این معاهده برای حفظ، استفاده، تبادل و
فروش بذر و دیگر مواد تکثیر شونده تولید شده توسط کشاورزان و مشارکت در اتخاذ
تصمیم و تسهیم منصفانه و عادلانه منافع حاصل از بهره‌برداری از منابع ژنتیکی گیاهی
برای غذا و کشاورزی، اساس تحقق حقوق کشاورزان و نیز ارتقاء حقوق کشاورزان در سطح
ملی و بین‌المللی میباشد؛
با تشخیص اینکه این معاهده و دیگر موافقتنامه‌های بین‌المللی مربوط به این معاهده،
بایستی از نظر امنیت غذائی و کشاورزی پایدار مؤید همدیگر باشند،
با قبول اینکه هیچ چیزی در این معاهده نباید به گونه‌ای تفسیر شود که به معنی
تغییر تعهدات و حقوق طرفهای متعاهد به موجب سایر موافقتنامه‌های بین‌المللی باشد؛
با درک اینکه منظور از عبارت فوق این نیست که سلسله مراتبی بین این معاهده و دیگر
موافقتنامه‌های بین‌المللی ایجاد کند؛
با آگاهی از اینکه مسئله مدیریت منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی نقطه تلاقی
کشاورزی، محیط زیست و تجارت میباشد و با اعتقاد بر اینکه بایستی بین این بخشها
هم‌افزایی وجود داشته باشد؛