ب) ابعاد آنتروپومتریک:
- سن ، قد، وزن
- طول واقعی اندام تحتانی
- طول ران
- طول ساق
-زاویهQ
- عرض زانو
- عرض مچ پا
- طول کف پا
متغیر پیش بین(وابسته)
آسیب‌های شایع دوندگان در اندام تحتانی
محدودیت‌های تحقیق
محدودیت‌های قابل‌کنترل
-
- آزمودنی‌ها دارای حداقل ۵ سال سابقه ورزشی به طور حرفه‌ای بوده‌اند.
-
- همه آزمودنی‌ها سابقه حضور در لیگ دو و میدانی را داشته‌اند.
-
- نمونه آماری این پژوهش دوندگان مرد نخبه رشته‌های سرعت،نیمه استقامت و استقامت بوده‌اند.
-
-
- نحوه اجرای آزمون برای همه آزمودنی‌ها یکسان بوده است.
-
محدودیت‌های غیرقابل‌کنترل
۱- میزان علاقه‌مندی آزمودنی‌ها جهت شرکت در این پژوهش
۲- شرایط روحی و روانی آزمودنی‌ها
۳- میزان آشنایی و اطلاعات قبلی آزمودنی‌ها از سؤالات و مفاهیم بکار برده شده در آن ها
۴- نوع و سطح نگرش آزمودنی‌ها نسبت به سؤالات پرسشنامه
تعریف واژه‌ها و اصطلاحات تحقیق
دونده نخبه[۱۶]: منظور از دونده نخبه در این پژوهش دونده‌ای بوده که سابقه حضور در لیگ برتر دو و میدانی کشور را داشته و حداقل به مدت ۵ سال در رشته دو و میدانی فعالیت داشته است.
دونده سرعت[۱۷]: منظور دونده‌ای است که در یکی از ماده‌های ۱۰۰ ، ۲۰۰ و یا ۴۰۰ در رشته دو و میدانی در سطح کشوری فعالیت داشته باشد.
دونده استقامت[۱۸]: منظور دونده ایست که در یکی از ماده‌های ۸۰۰ و یا ۱۵۰۰ متر در رشته دو میدانی فعالیت داشته باشد.
دونده نیمه استقامت[۱۹]: منظور دونده‌ای است که در یکی از ماده‌های ۳۰۰۰ ، ۵۰۰۰ و یا ۱۰۰۰۰ متر در رشته دو و میدانی فعالیت داشته باشد.
زاویه [۲۰]Q: زاویه Q زاویه بین خط اتصال خار خاصره‌ای قدامی فوقانی و مرکز استخوان کشکک با خط اتصال مرکز استخوان کشکک و نقطه میانی برجستگی درشت نی است. زاویه نرمال برای مردان ۱۰-۱۴ و برای زنان ۱۰-۱۹ درجه گزارش شده است [۶۹].
افت ناوی[۲۱] : حرکت استخوان ناوی به قسمت دیستال پا به علت کاهش درجاتی از قوس طولی که از طریق محاسبه اختلاف فاصله استخوان ناوی تا زمین در دو حالت با تحمل وزن و بدون تحمل وزن ارزیابی می‌شود، که مقدار نرمال آن بین ۵ تا ۹ میلی متر می‌باشد و اگر بیشتر از ۱۰ میلی متر باشد، به عنوان صافی کف پا در نظر گرفته می‌شود، و در این پژوهش به عدد بدست آمده از اختلاف فاصله استخوان ناوی تا زمین در دو حالت با تحمل وزن و بدون تحمل وزن گفته می‌شود، جزئیات اندازه‌گیری در فصل سه توضیح داده خواهد شد [۴۰،۷۴].
زانوی پرانتزی[۲۲] : یک اختلال در طرز قرار گرفتن پا است، که در آن زانوها از هم فاصله گرفته درحالی‌که مچ پاها به هم چسبیده‌اند، در این حالت شکل ظاهری پاها به صورت کمان یا پرانتز می‌باشد. اندازه‌گیری فاصله زانوها، درجه و شدت این ناهنجاری را مشخص می‌کند. در این تحقیق به عدد به دست آمده از فاصله زانوها توسط کولیس گفته شد، که جزئیات اندازه‌گیری در فصل سه توضیح داده خواهد شد [۷۱،۹].
زانوی ضربدری[۲۳] : زانوی ضربدری یکی از انواع تغییر شکل‌های زاویه‌دار زانوست که در آن ران‌ها به هم نزدیک می‌شوند و قوزک‌های داخلی از هم فاصله می‌گیرند و در نتیجه نمایی شبیه ضربدر در پاها ایجاد می‌کنند. برای تشخیص این عارضه فرد در حالت ایستاده قرار می‌گیرد و دو پایش را کنار هم قرار می‌دهد. در این حالت، زانوها به هم می‌چسبند و قوزک‌های داخلی از یکدیگر دور می‌شوند. اندازه‌گیری فاصله قوزک‌ها، درجه و شدت این ناهنجاری را مشخص می‌کند. در این تحقیق به عدد به دست آمده از فاصله قوزک‌های داخلی توسط کولیس گفته شد، که جزئیات اندازه‌گیری در فصل سه توضیح داده خواهد شد [۷۱،۹].
فصل دوم
پیشینه
پژوهش
فصل دوم: پیشینه پژوهش
مقدمه
این فصل در دو بخش مجزا ارائه شده است. در بخش اول در خصوص مبانی نظری موضوع به صورت جامع بحث شده است. بخش دوم نیز شامل مروری بر مطالعات مرتبط با موضوع تحقیق بوده و در نهایت جمع‌بندی و نتیجه‌گیری از ادبیات تحقیق ارائه شده است. بنابراین با توجه به آنکه هدف پژوهش حاضر مطالعه ابعاد آنتروپومتریک، نیمرخ ساختاری و آسیب‌های اندام تحتانی دوندگان می‌باشد، در بخش مبانی نظری و پیشینه تحقیق موارد مربوط به اندام فوقانی و سایر بخش‌ها بیان نشده است.
بخش اول: مبانی نظری تحقیق
راستای آناتومیکی اندام تحتانی
اندام تحتانی از دیدگاه طبقه‌بندی‌های آناتومیکی به آن بخش از بدن اطلاق می‌شود که شامل ران، زانو و پا است. مفصل زانو بزرگ‌ترین مفصل در بدن انسان است که نقش و اهمیت آن در رشته‌های مختلف ورزشی قابل توجه است [۴]. هنگام راه رفتن و ایستادن مفصل زانو بیش‌ترین تحرک را دارد و همه نیروهای وارده به ستون مهره‌ها در انجام حرکات ورزشی(تقریباً در تمامی ورزش‌ها و حرکات بدنی) از طریق مفصل زانو به ساق پا و نهایتاً به زمین منتقل می‌شود [۱].
آناتومی به خصوص ساختار اسکلتی در هر فرد ممکن است یک عامل خطرساز در آسیب‌دیدگی باشد. ارنیم و پرنتیس[۲۴](۲۰۰۰) عنوان کرده‌اند ناهنجاری‌های ساختار آناتومیکی ممکن است ورزشکار را دچار آسیب‌دیدگی کند. همچنین اگر وضعیت بدنی ورزشکار دچار انحراف شود بیشتر در خطر آسیب ورزشی قرار می‌گیرد [۵۲]. ارنیم و پرنتیس قید کرده‌اند انحراف راستای وضعیت بدنی ممکن است بر اثر عدم تعادل عضلات یا بافت‌های یک قسمت و یا عدم تقارن استخوان‌های یک ناحیه باشد. در نتیجه آن ورزشکاران دچار یک سازوکار حرکتی ضعیف می‌گردند. زمانی که انحراف وضعیت بدن موجب عدم تعادل می‌شود، بدن حول یک نقطه مرکز ثقل جدید قرارگرفته که می‌تواند موجب آسیب‌دیدگی شود [۱۱۵،۴].
ناهنجاری‌های وضعیتی (پاسچرال)
ناهنجاری‌های پاسچرال[۲۵]، عبارت‌اند از تغییرات وضعیتی نامطلوبی که ساختار اسکلتی بدن و راستای طبیعی قامت را برهم می‌زنند. این ناهنجاری‌ها عموماً به دلایل محیطی، کارکرد نادرست عضلات و مفاصل و عادات نامناسب حرکتی پدید می‌آیند و امکان بهبود و اصلاح آن ها از طریق حذف عوامل مربوطه وجود دارد [۱۰۷].
علل و عوامل بروز ناهنجاری‌ها
علل و عوامل بروز ناهنجاری‌ها شامل: اختلالات ژنتیکی و مادر زادی ، بیماری‌ها، صدمات، فقر حرکتی و عدم تحرک مناسب عادات نامناسب در ایستادن‌ها، راه رفتن‌ها، نشستن‌ها و حمل اشیاء سنگین، شغل و وضعیت‌های غیر صحیح و یکنواخت بدنی و انجام امور روزمره در حالت نامناسب یا فعالیت‌های ورزشی و حرکتی نامناسب مستمر، استفاده از پوشاک نامناسب از قبیل کفش یا تجهیزات غیراستاندارد، تقلید الگوهای حرکتی و وضعیت بدنی غلط و نامناسب، کمبود محرک‌های رشدی مانند نور، آب، هوای متناسب و تغذیه وضعیت‌های روانی و شخصیتی مسائل فرهنگی و تربیتی افزایش وزن و تیپ بدنی و سن ذکر شده است [۱۰].
سندروم های اندام تحتانی
نقص در سیستم حرکتی انسان بندرت یک ساختار را در گیر می‌کند. به خاطر اینکه سیستم حرکتی انسان یک سیستم منسجم است، نقص در یک سیستم به وضعیت‌های جبرانی و ایجاد مطابقت‌هایی در سیستم‌های دیگر منجر می‌شود.
سندروم متقاطع اندام تحتانی[۲۶]
این سندروم با سفتی و کوتاهی عضلات فلکسور ران و خلف ستون فقرات و ضعف عضلات شکمی و سرینی مشخص می‌گردد. این‌چنین ایمبالانسی می‌تواند اثرات مضری بر روی وضعیت استاتیک و دینامیک بدن به خصوص در هنگام راه رفتن داشته باشد. این سندرم باعث افزایش تیلت قدامی لگن، افزایش لوردوز کمری و خم شدن مختصر مفصل ران می‌گردد. اگر لوردوز کوتاه و عمیق باشد،ایمبالانس بیشتر مربوط به عضلات ناحیه لگن است، درحالی‌که کم عمق و طویل باشد و به ناحیه پشتی کشیده شود،بیشتر به ایمبالانس های عضلانی تنه مربوط می‌گردد[۲۵].
فرم در حال بارگذاری ...
