از آنجایی که چند دهه اخیر چاقی و تجمع چربی در بدن، به صورت یک مشکل جدی مطرح شده و این موضوع به عنوان یکی از موارد مهم طب پیشگیری مورد توجه قرار گرفته است (مرکز تحقیقات قلب و عروق، 1373). آمارهای مربوط به چاقی، خبر از بحران میدهند؛ چون در طی دهه قبل، متوسط جرم بزرگسالان تقریباً 6/4 کیلوگرم اضافه شده است. این بحران بهویژه به دلیل در آمیختگی چاقی و شماری از بیماریهای جسمانی است که توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است. طبق آمار منتشر شده از سازمان بهداشت جهانی 2/1 میلیارد نفر بین سنین 18 تا 76 سال از چاقی رنج میبرند . تجمع چربی در سراسر بدن یکسان نیست. توزیع آن (چربی) در بین زنان و مردان و سنین مختلف تفاوت دارد (هیم و دیگران، 2000).
علاوه بر این ، چاقی میتواند عامل خطر مستقلی برای تری گلیسیرید خون بالا و سطوح کلسترول لیپیدی باغلضت بالا، پایین باشد(کیم و دیگران، 2010). در ایران تنها مطالعات اندکی در ارتباط با تعیین نیمرخ چربی و شیوع اختلال لیپیدهای خون صورت گرفته است، بطوریکه نتایج آنها بیانگر اختلال در نیمرخ لیپیدی و شیوع بالای آن در جامعه دارد (فشاراکینیا و دیگران،2008).
تمرین مقاومتی به طور مطلوب غلظتهای لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C) را کاهش و لیپوپروتئین با چگالی بالا- کلسترول(HDL-C) را افزایش میدهد(گلبرگ، 1994؛ جوزف و دیگران، 1999). به هرحال نتایج متضادی هم در این زمینه وجود دارد. (کوکینوس ودیگران، 1991؛لمورا، 2000). تفاوتهای روانشناختی موجود از جمله روشهای تمرینی، ویژگیهای آزمودنی، کنترل تغذیه و زمان نمونهگیری خون پس از فعالیت، ممکن است عامل تغییر پذیری در تمرینات باشد (ووتن، 2008؛ هرناندز، 2009 ). تردیدی وجود ندارد که یکی از دلایل افزایش بافت چربی در بدن، عدم فعالیت حرکتی و افزایش بافت چربی (چاقی) با بسیاری از بیماریها از جمله بیماریهای قلبی به ویژه تنگ شدن عروق کرونر، پرفشار خونی، بیماری دیابت، برخی از انواع سرطانها، مشکلات کبدی و … ارتباط دارد (کرباسیان، 1379).
محققان به این موضوع اشاره کردهاند که فعالیتهای ورزشی طولانی مدت با کاهش چربی زیر پوستی رابطه مستقیمی دارند (ویلمور، و همکاران ترجمه معینی، 1378).
جای تعجب نیست که برخی نیز اظهار کردهاند با تمرینات ورزشی میتوان امیدوار بود که میزان وزن بدن، چربی زیر پوستی، دور اندام و لیپید های سرم کاهش یابد(ویلمورو همکاران، ترجمه معینی، 1378).استدلال آنان مبتنی بر این واقعیت علمی است که اگر به کالری دریافتی شخص اضافه نشود و همزمان میزان انرژی مصرفی فرد نیز افزایش یابد، منجر به کاهش میزان چربی بدن و چربی زیر پوست خواهد شد (همان).
از طرفی، تحقیقات اپیدمیولوژیک نشان دادهاند که مصرف چای سبز در ارتباط مستقیم با کاهش چربی در خون و بافتهای بدن میباشد. این مکانیسم بر اساس نتایج مطالعات حیوانی به دست آمده است(ماتسودا، 1986؛ یانگ، 1997) چای سبز حاوی تعدادی ترکیب پلی فنولی تحت عنوان کتکین است(کاکودا، 2002) بررسیها نشان داده است که کتکینها آثار نوروپرتکتیو خود را از طریق مهار رادیکالهای آزاد، کاهش پراکسیداسیون چربی، کاهش آپاپتوز و نیز آثار ضد التهابی اعمال میکنند(سوزرلند،2006). چای تأثیری بر میزان اشتها و در نتیجه دریافت غذا و انرژی نداشته است؛ بنابراین کاهش چربیهای محوطه بطنی و همچنین کاهش وزن را شاید بتوان از یک سو مرتبط با افزایش مصرف انرژی به واسطه بتا- اکسیداسیون و تولید حرارت دانست و از سوی دیگر به مهار جذب انرژی مواد هضم شده متعاقب مصرف چای ارتباط داد(قربانزاده و همکاران، 1390). در این رابطه دوولوو همکاران 1999 گزارش کردند که تجویز عصاره چای سبز به طور قابل ملاحظهای باعث افزایش انرژی و اکسیداسیون چربی در مردان جوان میشود( دالوت و دیگران، 2000).
با توجه به مطالب بیان شده؛ این تحقیق در پی پاسخیابی به این مساله است که اثرات همزمان مصرف چای سبز و ترکیبی از تمرینات بدنی و اثر هرکدام از آنها به تنهایی را در نیمرخ لیپیدی و چربی زیر پوستی در بین مردان جوان چاق چه تأثیری داشته و هدف.
بررسی تأثیر هشت هفته فعالیتهای منتخب بر نیمرخ لیپیدی و کاهش چربی زیر پوستی دانشجویان چاق ایلام، واینکه تأثیر مصرف چای سبز و تمرینات ترکیبی مذکور به تنهایی چگونه است؟
1-3)اهمیت و ضرورت انجام تحقیق :
بیگمان، تغییرات عمیق در سبک زندگی افراد در سراسر دنیا، ناشی از روند شتابان تکنولوژیکی سبب گردیده که نه تنها ماهیت مشاغل و کارها به سمت فعالیتهای الکترونیکی و ماشینی سوق داده شود و از تحرکات فیزیکی افراد کاسته شود، بلکه روند شتابان رشد جمعیت و استفاده از دستکاری های ژنتیکی به منظور رشد انبوه و تولید سریع محصولات دامی وکشاورزی از یک منظر و رهیافت افراد در استفاده از مواد غذایی آماده و دارای حجم کالری و چربی بسیار بالا موجب شده است که به طور مرتب، ما شاهد افزایش تعداد افراد چاق و نیز بیماریها و امراض ناشی از نوع مصرف مواد غذایی، کاهش تحرک باشیم.
کاهش تحرک و مصرف غذاهای پرچرب از تهدید های محتمل دنیای امروز میباشد و با این علم، رهیافت های علمی به سمت بررسی و ارزیابی خواص آندسته از مواد غذایی که میتواند با مصرف شدن ،تا حدودی سبب کاهش تهدیدهای سلامتی ناشی از مصرف چربی ها را
موجب گردیده و سبب دیفورمیشن و یا کافت چربی های غیر ضروری بدن گردد، بیش از گذشته مورد توجه بوده است.[16]
یکی از این مواد غذایی اعجاز آور، مصرف چای سبز به صورت نوشیدنی دم کرده بوده و بر اساس تحقیقات لویس [17]2009، سبب شده در یک دوره مشخص 2 ماهه ، تا 37% از حجم چربیهای اطراف ناحیه شکم و ران افراد مورد مطالعه را کاهش دهد. والبته از موارد قابل بررسی فعالیتهای ورزشی از جهت طراحی با توجه به جدید بودن نمیتوان تا مشخص شدن نتیجه اظهار نظر کرد.
توزیع چربی در بدن اهمیت ویژهای دارد، وجود چربی اضافی در ناحیه شکم یا بالا تنه که با عنوان چاقی شکمی شناخته میشود، یک پیش آگهی مستقل برای عوامل خطرساز قلبی-عروقی و پیامدهای آن است. افزایش چربی احشایی به مراتب خطرناکتر از تجمع چربی در سایر نقاط بدن است و خطر مرگ زودرس و بیماریهایی نظیر فشار خون بالا، هیپرلیپیدمی، دیابت، حمله قلبی، و برخی سرطانها را افزایش میدهد.
همچنین تحقیقاتی که به بررسی تأثیر چای سبز بر بدن داشته نشان از تأثیر این ماده غذایی بر سطح کلسترول خون بوده، شین شین ژنگ[18] و همکارانش از دانشکده پزشکی پکینگ در پکن ، مصرف چای سبز را بر میزان کلسترول خون مؤثر دانسته و همچنین معتقدند این ماده سطح کلسترول بد را نیز کاهش میدهد.
این تحقیقات بر دو گروه تحت آزمایش صورت گرفت که تنها اعضای یکی از آنها چای سبز مصرف کرده بودند. طبق نتیجه، مصرف چای سبز از سه هفته تا سه ماه ، سطح کلسترول خون این افراد را تا ۷.۲ میلیگرم در هر یک دهم لیتر کاهش داد.
همچنین سطح کلسترول بد خون این افراد به میزان ۲.۲ میلی گرم در یک دهم لیتر کاهش یافت. به گفته پژوهشگران، کاهش سطح کلسترول خون احتمالا ناشی از تأثیر مادهای شیمیایی به نام “کاتچین” است که جذب کلسترول را در دستگاه گوارشی کاهش میدهد.
طبق این تحقیقات مصرف چای سبز با کاهش سطح کلسترول خون، خطر بروز بیماریهای قلبی را نیز کاهش میدهد.
با توجه به مطالب ذکر شده این تحقیق هم به لحاظ علمی و هم کاربردی ضروری میباشد.
از نظر علمی میتواند مورد مطالعه افراد جامعه به ویژه ورزشکاران و دانش پژوهان و اساتید رشتههای پزشکی و تربیتبدنی بوده و از نظر کاربردی نتایج این تحقیق میتواند مورد استفاده سازمانها و نهادهای مرتبط با سلامت و ورزش قرار گیرد.
1-4)فرضیات تحقیق
- هشت هفته تمرینات منتخب ورزشی بر میزان چربی زیر پوستی اثر گذار است.
- هشت هفته تمرینات منتخب ورزشی بر میزان نیم رخ لپیدی اثر گذار است.
- مصرف چایی سبز بر میزان چربی زیر پوستی اثر گذار است.
- مصرف چایی سبز بر میزان نیم رخ لپیدی اثر گذار است.
- مصرف همزمان چای سبز و هشت هفته تمرینات منتخب ورزشی بر میزان چربی زیر پوستی اثر گذار است.
- مصرف همزمان چای سبز و هشت هفته تمرینات منتخب ورزشی بر میزان نیم رخ لپیدی اثر گذار است.
- در مقایسه بین (مصرف همزمان چای سبز و هشت هفته تمرینات منتخب ورزشی) و میزان چربی زیرپوستی و نیم رخ لپیدی تفاوت معناداری وجود دارد.
- در مقایسه بین (مصرف همزمان چای سبز و هشت هفته تمرینات منتخب ورزشی، مصرف چای سبز) و میزان چربی زیرپوستی و نیم رخ لپیدی تفاوت معناداری وجود دارد.
1-5) تبین وتعریف مفهومی متغیرهای تحقیق:
تمرینات ورزشی: (Exercise selection)
منظور از تمرینات ورزشی مجموعه فعالیتهای بدنی منظم و ریتمیک از روی برنامه مشخص که باعث تقویت عضلات و در بیشتر اوقات موجب نشاط و تندرستی میشود.
یا به عبارتی دیگر فعالیت منظم و برنامهداری گفته میشود که با هدف بهبود عملکرد ورزشکار انجام میشود. در واقع تمرین انجام فعالیتهایی است که قابلیت سازگاری بدن در برابر فشارهای وارد شده را به تدریج و پیوسته افزایش میدهد با این تعریف تمرین فرایندی تدریجی و آهسته است. و در آن هیچگونه تعجیلی مجاز نیست. اگر تمرین به خوبی انجام شود به تغییرات آشکاری در بافتها و دستگاههای بدن میانجامد که آن نیز خود به بهبود عملکرد در ورزش خواهد انجامید. تمرینات در نظر گرفته شده در این تحقیق بیشتر تمرین ایستگاهی، شبکهای یا دایرهای[19] بود، تمرینی است که در آن تعدادی حرکت در چند مرحلهی پی در پی انجام میشود. هر مرحله یک ایستگاه نام دارد که در آن حرکات ویژهای انجام میگیرد.
فرم در حال بارگذاری ...