زاسپان تازی بزرّین ستام
ز شمشیر هندی بزرّین نیام
(همان….)
« چون کار بر تو پوشیده شود و شغل بر تو بسته شود، زود بار سررشته شود و صبور باش تا روی کار پدید آید که هیچ کار به شتاب زدگی نیکو نشود.
(قابوس نامه، به اهتمام غلام حسین یوسفی، ص ۱۲۱)
دو پاکیزه از گوهر پادشاه
دو مرد گرانمایه پارسا
چنان بُد که بودند روزی به هم
سخن رفت هر گونه از بیش و کم
(نامه باستان، دکتر کزازی،ج ۱، ص ۳۹)
« بعْتُکَ الفرسَ بِسرِحِه، و الدارَ بِأثاثها » یعنی اسب را با زینش و خانه را با اثاثش به تو فروختم.
به معنای مَعَ
(جامع الدروس العربیه،غلایینی، الجزء الثالث، ص ۱۶۹)
« قیل یا نوحُ اهْبِطْ بِسلامٍ منّا …..» یعنی :به نوح خطاب شد که از کشتی فرود آی که سلام ما بر تو باد. لفظ باء در « بِسلامٍ » بر مصاحبت دلالت دارد:« اهبِطْ سلامٍ منّا »
(ترجمه و شرح مغنی الأدیب، حسینی، ج ۲،ص ۲۱)
« اذْهَبْ بِسلامٍ » با سلامتی برو
(فرهنگ بزرگ جامع نوین، سیاح،ج ۱ ص ۶۸)
خَرَجْنا منک بالأهلین جمعاً
رجعنا لارجالَ و لابنینا
ای مدینه خارج شدیم از تو در حالی که همراه همه اقوام و خویشان خود بودیم و برگشتیم در حالی که مردان و فرزندانمان در جمع ما نیستند.
(ترجمه و شرح مغنی الأدیب، حسینی، ج۲ ص ۲۲)
فسبَّح بحمدِ ربّک ( أی مُصبا حباً حمَد رَبّک) شرح ابن عقیل، المجلد الثانی ص۲۲
یادآوری:ادباء در مورد معنای باء در آیه شریفه « فَسِّبِحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ » اختلاف نظر دارند، بعضی آن را به معنای مصاحبت گرفته اند و لفظ « حمد » مصدر مضاف و متعلق به شبه فعل عام « کائناً« و حال از فاعل « سبِّح» است و مفعول آن حذف شده است یعنی فَسِّبحهُ کأئناً مع حمدِ ربِّک و بعضی هم آن را به معنای استعانت گرفته اند و « حمد » مضاف به فاعل « ربک» و مفعول حذف شده است:« فَسَبِّحْ بِحمد ربّک نفسَه » (همان … )
۱۲-مقابله
ما موشی در حقه به تو دادیم، تو پنهان نتوانستی داشت، خویشتن را به حق تعالی چون توانی نگاهداشت.
(ص ۵۴ منتخب اسرار التوحید به نقل از حروف ربط و اضافه، دکتر خطیب رهبر، ص ۱۶۳)
برای آنکه باقی را به فانی خریده باشد و اندکی به بسیار فروخته.
(کلیله و دمنه، تصحیح مینوی، ص ۱۸۳)
ملکی به ند بی باختن از خرد و حصافت و تجربت و ممارست دور باشد.
(همان،ص ۱۹۴)
مودت او از وُصلتِ تو عوض می شمرد، و آتش فراق ترا بآب وصال او تسکینی می دهد.
(همان، ص۲۴۳)
فرم در حال بارگذاری ...
